تحلیلی توصیفی بر نقش آموزش برزگسالان در افزایش میزان امید به زندگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش بزرگسالان در افزایش میزان امید به زندگی انجام پذیرفت. روش تحقیق حاضر، از نوع توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن کتابخانه ای است. منابع مختلف مانند کتاب، مقاله، منابع خارجی، آموخته های محققان برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد با افزایش امید به زندگی انسان بر موقعیت های استرس زا غلبه می یابد و تلاش می کند به اهداف خود برسد. بر اساس یافته ها، انسان هایی که امید بیشتری دارند؛ برای کسب کسب اهداف بیشتر تلاش می کنند، اهدافشان با اطمینان بیشتری محقق می شود؛ و آنها را با اهداف سخت تر دیگری ارزیابی می کنند؛ اما آنانی که امید کمتری دارند؛ این گونه نیستند. با امید به زندگی زندگی معنا می یابد؛ انرژی برای کار تقویت می شود؛ شادی و نشاط انسان ها حفظ می شود؛ اعتماد به نفس آنان تقویت می شود؛ آرامش و سازگاری با شرایط محقق می شود و نهایتا، برتری و تفوق حاصل می گردد. سطوح بالای امید موجب افزایش رضایت از زندگی و کاهش اسیب های روانی می شود. نتایج نشان می دهد با افزایش امید به زندگی از طریق آموزش، وضعیت زندگی انسان ها بهبود می یابد؛ و عزت نفس انسان تقویت می گردد.