بررسی زمین شیمی عناصر بالقوه سمی آرسنیک ، آنتیموان، فسفر، مولیبدن و گوگرد در رسوبات آبراهه ای بندر کیاشهر، دریای مازندران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 221

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSI41_008

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1402

چکیده مقاله:

امروزه یکی از اساسی ترین مسائل مهم زیست محیطی آلودگی توسط عناصر بالقوه ی سمی می باشد. بندر کیاشهر یکی از شهرهای استان گیلان از توابع بخش کیاشهر در شهرستان آستانه اشرفیه است . سفید رود بزرگترین رود شمال کشور است که نمونه برداری از رسوبات این رود و رسوبات تالاب بین المللی بوجاق جهت آنالیز عناصر بالقوه سمی انجام شده است . بافت نمونه های برداشته شده ماسه ای است و مقدار درصد مواد سیلتی و رس کمتری دارد. میانگین غلظت عناصر گوگرد ppm)۲۲۶۰، فسفر ppm ۹۷۹، مولیبدن ppm ۷۶/۰ آرسنیک ppm) ۱۴ و آنتیموان ppm ۹۵/۰ می باشد. به طور میانگین در بندر کیاشهر فاکتور آلودگی ۸۸ /۲ می باشد که طبق شاخص در رده ی متوسط قرار دارد. بار آلودگی منطقه ۹۲/۱ نیز غیر طبیعی و بالا است . شاخص تجمع ژئوشیمیایی بندر کیاشهر متوسط و در حدود ۳۱/۰ می باشد. در بررسی خطر زیستی منطقه مقدار آن ۳۳/۲۵ برآورد شده است که پتانسیل خطر کم و همچنین پتانسیل خطر اکولوژیکی کم در تمام ایستگاهها می باشد. شاخص غنی شدگی منطقه در ردهی قابل توجه با میانگین ۲۲/۱۹ است . بیشترین درصد فعالیت های آنتروپوژنیک کیاشهر مربوط به آرسنیک که احتمالا به دلیل استفاده از کودهای شیمیایی و آفت کش ها می باشد. مولیبدن دارای کمترین مقدار فعالیت های انسانی است .

نویسندگان

فائزه زینعلی

دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی، دانشگاه بوعلی سینا، شهر همدان

محمد معانی جو

استاد گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، شهر همدان