مقایسه فنی و اجرایی روش های پایدارسازی و نگهداری تونل ها

تونل یکی از شریانهای اصلی حمل و نقل جهت عبور از موانع و ایجاد مسیری پیوسته میباشد و به کاهش حجم ترافیک شهری و کوتاه شدن مسیر سفر کمک بسزایی میکند. بدلیل متفاوت بودن شرایط درون زمین و ثابت بودن مسیر درنظرگرفته شده برای احداث تونل، ساخت تونل همیشه در لایه های سخت و مقاوم امکان پذیر نمیباشد. با برخورد به لایه های سست، ریزشی، آبدار، خردشده و... باید تدابیری جهت پایداری تونل و همچنین بهسازی خاک اطراف تونل با هدف افزایش مقاومت برشی و ظرفیت باربری اندیشید. بسته به شدت و نوع مشکلی که در مسیر احداث تونل به وجودآمده روشهای مختلفی درنظرگرفته میشود که مناسب ترین آنها اجرا میگردد. گاها در زمینهای سست و ریزشی مشکل به قدری زیاد است که باید تمهیداتی قبل از حفاری صورت گیرد. ازطرفی به منظور تامین ایمنی عوامل اجرایی و تجهیزات کارگاهی حین عملیات حفاری و همچنین چایدار سازی تونل در زمان بهره برداری و حفظ کارایی آن در مدت طولانی عمرمفید سازه، از روشهایی استفاده میشود. در این مقاله انواع روشها و سیستمهای نگهدارنده ارائه و به مقایسه فنی و اقتصادی مزایا و معایب آنها پرداخته شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد که روشهای پیش نگهدارنده و روش ترزیق از نظر اقتصادی و اجرایی مناسبت به سایر روش ها مناسب تر بوده و بطور گسترده در ساخت تونل مورداستفاده قرار میگیرد.