اندیشه سیاسی سید مرتضی آوینی و الگوی اسپریگنز

دوره پس از انقلاب اسلامی ایران به عنوان یکی از مهم ترین دوره های تاریخ رویارویی روشنفکران ایرانی با مدرنیته، نسل جدیدی از متفکرانی را در خود دارد که در عین دسترسی و مطالعه فراوان در آثار تاریخی با لایه های عمیق تری از فرهنگ و تمدن غربی آشنا بودند. این پژوهش بر آن است که با تمرکز بر اندیشه یکی از مهمترین متفکران این دوره یعنی سید مرتضی آوینی، در قالب نظریه بحران اسپریگنز به روش تفسیری و گردآوری اطلاعات از متون اصلی متفکر فوق، به این پرسش پاسخ دهد که آوینی بحران سامان سیاسی را چگونه دلیل یابی و برای برون رفت آن چه تجویز آرمانی ارائه کرده است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که آوینی بحران اساسی جامعه اسلامی را تهاجم اقتصادی و فرهنگی غرب می داند و به نظر او، این بحران ناشی از تکنولوژی مدرن غربی، ظاهربینی و ترس است. بنابراین بازگشت به مبانی قرآن و عترت جامعه آرمانی و سه راه حل غرب شناسی و فهم ظلمات کنونی منبعث از تمدن غرب، مرعوب نشدن در برابر تکنولوژی های مدرن و اصلاح نظام آموزشی را به عنوان راه حل خروج از بحران تجویز می کند .