توصیف سیما و سیرت زنان جنگاور در شاهنامه فردوسی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 405

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSPL01_032

تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1401

چکیده مقاله:

به طورکلی زن در شاهنامه موجود منفعلی نیست؛ بلکه زنان شاهنامه اغلب نقش هایی فعال و پویا ره به عهده دارند. زن جدای از نقش همسری می تواند مادر، معشوق یا خواهری دلسوز باشد. در طول شاهنامه ما با دو زن جنگجو مواجهیم اولین زن گردآفرید که در داستان رستم و سهراب نقشی کوتاه و تاثیرگذار ایفای نقش می کند و دومین زن جنگجو در شاهنامه گردیه است. وی خواهر بهرام؛ آن ها فرزندان بهرام پورگشنسب بودند. حضور او از زمان شورش بهرام در شاهنامه دیده می شود و تا زمان خسروپرویز در شاهنامه به ایفای نقش می پردازد. به طورکلی فردوسی در به تصویر کشیدن این بانوان جنگاور بیشتر به سیرت و سیمای باطنی آن ها توجه داشته و برای وصف سیمای ظاهر به وصف کلیتی از این بانوان اکتفا کرده است. ویژگی هایی که از این بانوان فردوسی به تصور می کشد عبارت اند از: سیاست، جنگاوری، تیزهوشی، درایت و همچنین وطن پرستی. توصیف جسمانی این بانوان نیز بیشتر تاثیر پذیرفته از وصف هایی است کلیشه ای که سایر شاعران در مورد ظاهر معشوق در اشعار خود به کاربرده اند.

نویسندگان

فاطمه تاکی

دانش آموخته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند