تدوین بسته آموزشی توانمندسازی روانی - اجتماعی مبتنی بر نظریه انتخاب و تعیین اثربخشی آن بر کاهش پرخاشگری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 276

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_CHILD-9-1_010

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: نوجوانان به دلیل تاثیر از همسالان و قرارگیری در موقعیت های اجتماعی متنوع،­ بیشتر مستعد رفتارهای پرخاشگرانه هستند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف تدوین بسته آموزشی توانمندسازی روانی- اجتماعی مبتنی بر نظریه انتخاب و تعیین اثربخشی آن بر کاهش پرخاشگری نوجوانان انجام شد. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه ­آزمایشی با طرح پیش­ آزمون-پس ­آزمون با گروه آزمایش، گواه و پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش ­آموزان دختر مدارس مقطع متوسطه منطقه ۳ شهر تهران در سال ۹۹-۱۳۹۸ بود که ۳۰ نفر از آنها به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش توانمندسازی روانی- اجتماعی مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر (۱۹۹۹) را دریافت کردند، در حالی­که گروه گواه هیچ مداخله ­ای دریافت نکردند. ابزار جمع ­آوری داده­ ها پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) بود. تحلیل داده ­ها با تحلیل کوواریانس تک­ متغیری و چندمتغیری یک ­راهه اندازه­گیری مکرر با نرم افزار spss۲۶ بود. یافته ها: نتایج نشان داد اثر گروه بر متغیر پرخاشگری و مولفه ­های پرخاشگری بدنی، کلامی، خشم، و خصومت در دانش­ آموزان دختر مدارس مقطع متوسطه معنا­دار بود (۰/۰۰۱p<)؛ همچنین تفاوت بین دو گروه با توجه به متغیر پرخاشگری و مولفه­ های آن در مجموع معنادار و میزان این تفاوت در جامعه بالاتر از ۰/۱ بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد توانمندسازی روانی- اجتماعی مبتنی بر نظریه انتخاب بر میزان پرخاشگری نوجوانان دختر و تمامی مولفه های آن تاثیر معنا­داری داشته و پرخاشگری آنان را کاهش داده است و این اثر تا مرحله پیگیری تداوم داشت؛ بنابراین می­توان از این بسته در کنار سایر شیوه ­های درمانی موجود به عنوان گزینه مناسب برای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه نوجوانان استفاده کرد.

نویسندگان

شیرین ولی زاده

Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

اسماعیل سعدی پور

Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

فریبرز درتاج

Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

علی دلاور

Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

کامران شیوندی چلیچه

Department of of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Enigk DK, Emery Thompson M, Machanda ZP, Wrangham RW, Muller ...
  • Buss AH, Perry M. The aggression questionnaire. Journal of personality ...
  • نمایش کامل مراجع