بررسی میزان رضایت دانشجویان و اساتید دانشگاه تبریز از آموزش مجازیدر سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 327

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSA18_043

تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1401

چکیده مقاله:

در قرن ۲۱ تلفیق فناوریهای الکترونیکی در فرآیند آموزش و یادگیری امری ضروری و اجتناب ناپذیر است مخصوصا برای یادگیری و آموزش مادامالعمر. این روزها گرایش شدید و روزافزون نسبت به آموزش مجازی حاکی از مزایای مختلف این روش نسبت به روشهای سنتی آموزش به وجود آمد. درواقع، منظور از آموزش مجازی یعنی محیطی مبتنی بر وب که در آن دان شجویان و ا ساتید با هم در تعامل میباشند. آموزش مجازی اساسا فراگیر محور و حامی یادگیرندگان میباشد و این باعث میشود یادگیری استوار است.البته گسترش آموزش الکترونیکی در نظامهای مختلف آموزشی به ویژه نظام آموزش عالی دلایل متفاوتی داردمخصوصا در روزهای اخیر یکی از شرایطی که استفاده از آموزش الکترونیکی را ضرورت بخشیده، وقوع شرایط کرونایی در جهان است. امروز کرونا مهمترین دغدغه دنیا است و در سال اخیر شمار کشورهایی که از این ویروس تاثیر گرفتند، به قرنطینه رفتند، به تعطیلی کشیده شدند و… افزوده شد تا جایی که بعد از ۹ ماه تقریبا کشوری نیست که رنگ کرونا را ندیده باشد و برنامهای برای مقابله با آن طراحی نکرده باشد. این در حالی است که پایان کرونا تقریبا حدس زدنی نیست و بسیاری از متخصصان حرف از این میزنند که باید زندگی کمی طولانیتر را در کنار کرونا طراحی کرد (ایچسان۵، .(۲۰۲۰ در این میان نظامهای آموزشی در دنیا نیز به تبع تاثیر کشورها ازشیوع کرونا، از این شرایط متاثر شدند، روشهای جایگزین آموزشی را پیشنهاد دادن. ازاینرو شیوع بیماری کرونا در سراسر جهان، موسسات آموزشی ازجمله دانشگاه ها را مجبور به تعلیق یادگیری در محیط فیزیکی دانشگاه کرده است تا از گسترش ویروس کرونا جلوگیری به عمل آید. این امر دانشگاه را مجبور کرده است تا به فکر راه های جدید برای آموزش دانشجویان باشند (زایاپراگاسارازان۶، .(۲۰۲۰ دانشگاه تبریز یکی از دانشگاه هایی است که در شرایط کرونایی از آموزش مجازی بهره گرفته است و از سیستم LMS برای آموزش مجازی ا ستفاده کرده ا ست. ولی آیا ا ساتید و دانشجویان دان شگاه تبریز از آموزش مجازی را ضیاند؟ چون تحقیقات مانند (زایاپراگاسارازان، ۲۰۲۰؛ کلر۷، ۲۰۱۹؛ مک گری۸، (۲۰۲۰، نشان میدهد که تعداد زیادی از دانشجویانی که دوره های آموزش الکترونیکی را آغاز میکنند، تمایلی برای ادامه آن ندارند و اظهار نارضایتی مینمایند. اسکندری و محمدی (۱۳۹۹)، پژوهشی با عنوان آموزش عالی و بحران کرونا (موردمطالعه: دانشگاه ایلام) انجام دادند. به این نتیجه رسیده اند که دانشگاه ایلام در مواجهه با بحران کرونا توانسته از طریق آموزش الکترونیکی به دانشجویان خدمات ارائه دهد. پژوهش جهانیان و اعتبار (۱۳۹۶)، در پژوهشی به بررسی میزان رضایت دانشجویان شرکت کننده در آموزش الکترونیکی در تهران پرداختند. نتایج تحقیق نشان داد که دانشجویان شرکت کننده در دوره های آموزش الکترونیکی از دسترسی به امکانات و یادگیری به این روش رضایت داشتند هرچند که نگرش مثبتی به دورههای آموزش الکترونیکی ندا شتند. ایچ سان(۲۰۲۰) ۹، در پژوهش به برر سی تاثیر آموزش الکترونیکی دانشجویان در شرایط شیوع کرونا پرداخت. نتایج تحقیق نشان داد، در دانشگاههایی که از روشهای آموزش الکترونیکی به درستی بهره برده اند، میزان تفکر خلاق در دانشجویان افزایش یافته و یادگیری دان شجویان از مطالب در سی معنیدار بوده است. نیکولز(۲۰۱۷) ۱۰ در پژوهش خود نشان داد که آموزش مجازی میتواند به صورتهای مختلفی مورداستفاده قرار گیرد و به دو صورت همزمان و غیرهمزمان به فراگیران آموخته شود. با این آموزش اطلاعات فراگیران بهروز شده و همچنین در مواردی که آنها با مشکلی مواجه میشوند، میتوانند با استاد مربوطه ارتباط برقرار نمایند. پژوهش حا ضر در پی برر سی میزان ر ضایت دانشجویان و ا ساتید دانشگاه تبریز از آموزش الکترونیکی ا ست؛ و هدفش این است »تعیین میزان رضایت دانشجویان و اساتید دانشگاه تبریز از آموزش الکترونیکی.«

نویسندگان

یوسف ادیب

استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

فیروز محمودی

دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

لیلا قلی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

قمرمحمد خربوطلی

دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران