بررسی عملکرد سیستم های گرمایش هوای خورشیدی در ساختمان با رویکرد استفاده از اصل اختلاف چگالی هوای گرم و سرد (اصل ترموسیفون)

در این پژوهش به بررسی عملکرد سیستم های خورشیدی جهت گرمایش فضاهای داخلی ساختمان که با بهره گیری از اصل ترموسیفون کار می کنند، پرداخته شده است. با توجه به اینکه منابع متدوال انرژی محدود بوده و در آینده نزدیک به اتمام می رسد و بخش اعظم مصرف انرژی در جهان مربوط به بخش ساختمان ها و گرمایش و تهویه مطبوع می باشد، استفاده از منابع انرژی جایگزین بسیار اهمیت دارد. یک از منابع قدرتمند انرژی جهان، انرژی خورشیدی می باشد. این مقاله، بر پایه مطالعات تحلیلی و توصیفی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به توصیف سیستم های خورشیدی که بر مبنای اصل ترموسیفون عمل می کنند، پرداخته و نحوه عملکرد سیستم در طول روز، اجزای تشکیل دهنده و محل نصب سیستم در ساختمان بررسی شده است. با بررسی های انجام شده مشخص شد که عملکرد سیستم های خورشیدی جهت استفاده حداکثری از انرژی خورشیدی بستگی به خصوصیات فیزیکی و حرارتی مصالح مورد استفاده در سیستم ها از جمله عناصر ذخیره ساز حرارتی و یا جاذب حرارتی و همچنین از بین بردن اصطحکاک در مسیر انتقال هوای گرم در سیستم ها دارد همچنین سیستم های خورشیدی تنها به عنوان سیستم های کمکی گرمایشی، قابل استفاده هستند زیرا در طول روز و در طول سال انرژی خورشیدی فقط در محدوده زمانی خاصی در دسترس می باشد.