ریزپهنه بندی گازخیزی در معدن زغال سنگ پروده ۱ طبس با رگرسیون و شبیه سازی زمین آماری

گازخیزی بالا در معادن زغال سنگ مسبب افزایش ریسک انفجار، پرتاب سنگ و سوانح منجر به مرگ است؛ به همین دلیل لازم است تغییرات گازخیزی در سطح لایه های مختلف به دقت مدل شود. لایه های معدن پروده ۱ طبس با میانگین m۳/t ۹/۱۴ گازخیزی بالایی دارند. در پروده ۱، لایه C۱ به عنوان هدف اصلی معدنکاری با ۱۳۴ گمانه مغزه گیری اکتشاف شده که از این تعداد، ۳۵ گمانه در مرکز و شرق کانسار مورد مطالعه گازخیزی قرار گرفته اند، اما در بخش های غربی، گازخیزی اندازه گیری نشده است. در این پژوهش، زون های خرد شده شناسایی و داده گازخیزی آنها کنار گذاشته شد. در ادامه، مشخص شد که گازخیزی و عمق همبستگی بالایی داشته و در یک خوشه آماری قرار می گیرند. همچنین، مقادیر گازخیزی نسبت به عمق، دو جامعه مجزا تشکیل می دهند. این دو جامعه بر زون اکسیده (کم عمق) و زون متان خیز (عمیق) انطباق دارند. با در نظر گرفتن عمق به عنوان داده کمکی، گازخیزی در کل لایه C۱ به روش رگرسیون کریجینگ برای تمام بلوک های استخراجی تخمین زده شد. اعتبار این تخمین، به روش جک نایف برابر با %۹۴ محاسبه شد. برای دوری از اثر هموارشدگی کریجینگ، احتمال وجود بلوک هایی با گازخیزی بحرانی (بیش از m۳/t۲۰) با روش شبیه سازی شرطی شاخص پهنه بندی شد. نتایج نشان می دهد که ۴۳/۱ میلیون مترمربع از لایه C۱ به احتمال %۷۵ و ۳۸/۰ میلیون مترمربع به احتمال %۱۰۰ در بازه گازخیزی بحرانی قرار می گیرد. این زون های بحرانی گاز در مرکز، جنوب و غرب پروده ۱ قرار دارند و برای بررسی امکان حفر چاه های تخلیه پیشنهاد می شوند.