بررسی تاثیر خشک سالی در تغییرات پوشش گیاهی با استفاده از سنجش از دور (مطالعه موردی: حوضه آبریز رودخانه بلخ آب افغانستان)

خشک سالی، پدیده ای است که در زمان های مختلف، با شدت متفاوت به صورت غیرقابل پیش بینی اتفاق می افتد. در این مطالعه از داده های مادیس و داده های بارش برای بررسی تاثیر خشک سالی در تغییرات پوشش گیاهی سالانه در حوضه آبریز بلخ آب از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰ استفاده شد. داده های این تحقیق شامل شاخص پوشش گیاهی بهبودیافته، شاخص وضعیت پوشش گیاهی، تصاویر دمای سطح زمین و داده های بارش ماهانه می باشد. رابطه بین خشک سالی و پوشش گیاهی با استفاده از تحلیل سری های زمانی، تحلیل رگرسیون و محاسبه همبستگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین پوشش گیاهی در کل دوره آماری ۱۰/۲۲ درصد بوده است که در سال های خشک ۲۰۰۱، ۲۰۰۸ به کمترین میزان (به ترتیب ۳/۳۱ و ۳/۱۴%) رسیده است. بر اساس شاخص وضعیت پوشش گیاهی نیز در این سال ها به ترتیب (۷۵/۳ و ۸۱/۴%) حوضه خشک سالی را تجربه کرده اند که داده های بارندگی نیز آن را تایید می کنند. سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۰ سبزترین (بیش ترین پوشش گیاهی) سال ها طی دوره آماری بوده اند که این مورد به دلیل پایین تر بودن دمای سطح زمین و بیشتر بودن بارش نسبت به میانگین دوره بوده است.