تعیین اثر عدم قطعیت پارامترها بر اعتبار نتایج تحلیل پایداری طاق های آویزان در سواحل چندلا یه رودخانه ها

با توجه به مشکلات موجود در مطالعه صحرایی پدیده گسیختگی طاقی شکل، امکان ثبت تغییر شکل های لحظه ای طاق آویزان تا زمان وقوع تخریب در ساحل رودخانه وجود ندارد و لذا نمی توان وقوع گسیختگی برشی و چرخشی در طاق های آویزان تخریب شده در طبیعت را از یکدیگر متمایز نمود. در این مقاله، اثرات عدم قطعیت موجود در تعیین پارامترهای موثر در تحلیل پایداری طاق آویزان بر اعتبار نتایج تحلیل، مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، اثرات تغییرات هر پارامتر مجزا بر ضریب اطمینان پایداری طاق آویزان در شرایطی که مقدار سایر پارامترها ثابت باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. برای تخمین عدم قطعیت مرتبط با هر پارامتر، تمایز بین (۱) خطاهای اندازه گیری و (۲) عدم قطعیت های مربوط به تغییرپذیری طبیعت ذاتی هر پارامتر مدنظر قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان داده است که عدم قطعیت های پارامترها آنقدر بزرگ هستند که احتمال بروز خطا در تخمین ها خیلی زیاد بوده و در این میان عدم قطعیت پارامترهای ارتفاع و عرض طاق آویزان، عمق ترک کششی و چسبندگی مصالح تشکیل دهنده طاق آویزان دارای اهمیت شایانی هستند. همچنین از آنجا که عدم قطعیت های پارامترها در وهله اول از تغییرپذیری طبیعت ذاتی پارامترها ناشی می شود تا از خطاهای اندازه گیری، لذا بایستی در روش های نمونه برداری صحرایی دقت بسیار زیادی صورت گیرد.