تحلیل وضعیت جریان رودخانه با استفاده از شاخص خشک سالی هیدرولوژیکی- زیست محیطی

با توجه به گستردگی، تنوع و پیچیدگی فرآیندهای هیدرولوژیکی، تحلیل این جنبه از خشک سالی، داده ها و اطلاعات زیادی را طلب می کند. از این رو دستیابی به شاخصی با ویژگی های به کارگیری از داده های مشاهداتی، سهولت برآورد و برخورداری از اعتبار کافی که قابلیت تحلیل این نوع خشک سالی را نیز داشته باشد، مورد نیاز و ارزشمند است. در این بررسی شاخصی که هر دو جنبه خشک سالی هیدرولوژیکی و زیست محیطی را دارا است، معرفی شده است. شالوده روش ارائه شده بر استفاده از منحنی تداوم جریان به عنوان یکی از روش های تحلیل خشک سالی هیدرولوژیکی و جریان های کم، پایه ریزی شده است. کارایی شاخص مورد نظر (FDCI) با یکی از شاخص های جدید ارائه شده یعنی Stream flow Drought Index(SDI) مورد مقایسه قرار گرفته است. برای پیاده سازی روش، سه رودخانه دائمی از نواحی مختلف کشور (حوضه چالوس، جوستان و فریزی) با اقلیم و طول دوره آماری متفاوت، انتخاب شد. نتایج نشان داد که هم بستگی بسیار بالایی بین شاخص به دست آمده با شاخص  SDI (ضریب تعیین ۰.۹۸ =R۲ و خطای استاندارد ۰.۰۲=SE )وجود دارد. برتری شاخص پیشنهادی در به کارگیری اصل داده های تاریخی با بیشترین مشاهدات و بدون هیچ گونه تغییر در اصل داده هاست. از این رو، کاربرد شاخص FDCI برای تحلیل خشک سالی هیدرولوژیکی رودخانه های واقع در مناطق شبه مدیترانه ای و نیمه خشک، به عنوان نتیجه اصلی این پژوهش محسوب می شود.