بررسی وضعیت رضایت از زندگی زنان شاغل مبتنی بر مولفه های توانمندی های منش و تدوین

مقدمه: رسیدن به رضایت از زندگی و زندگی کامل در روان شناسی مثبت گرا به عنوان هدف نهایی مداخلات روانی در نظر گرفته شده است. رضایت از زندگی منعکس کننده احساس و نظر کلی افراد یک جامعه نسبت به دنیایی است که در آن زندگی می کنند. رضایت از زندگی یکی از پیش بینی کننده های سلامت روانی است. هدف از این مطالعه تدوین و اثر  بخشی برنامه مداخلاتی مثبت گرا بر ارتقای رضایت از زندگی زنان است. روش کار: در این مطالعه طرح ترکیبی متوالی سه مرحله ای بوده است. با توجه به جمعیت ۹۶۸۲ نفری زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تهران و جدول نمونه گیری کرچی و مورگان (۱۹۷۰)، تعداد ۳۱۸ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شده است. دربخش کیفی نیز از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات در بخش کمی از فرم کوتاه پرسشنامه ارزش های فعال در عمل (VIA-۷۲)، پرسشنامه رضایت از زندگی (SWLS)، در بخش کیفی از مصاحبه نیمه سا ختار یافته ای با چارچوب نظری روان شناسی مثبت گرا استفاده شده است به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی از روش های همبستگی و تحلیل الگوی معادلات ساختاری، در بخش کیفی از تحلیل اطلاعات حاصل از مصاحبه ها استفاده شد.  یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که همه شش فضیلت با مقیاس رضایت از زندگی رابطه مثبت معنادار دارد( انسانیت= ۰.۱۷۶، خرد= ۰.۳۷، تعالی= ۰.۴۱۳، شجاعت= ۰.۳۴۶، اعتدال= ۰.۳۰۴، عدالت= ۰.۲۶۶) به علاوه نتایج حاکی از آنند که آموزه های مولفه های توانمندی منش( برنامه مداخلاتی مثب گرا) به صورت مستقیم با رضایت از زندگی رابطه دارند. رابطه مستقیمی نیز میان آموزش این مولفه ها بر افزایش رضایت از زندگی مشاهده شده است (F=۱۸۳.۴, p=۰.۰۰۱). همچنین تدوین برنامه مداخلاتی مثبت گرا در نمونه ایرانی، کاملا با الگوی مطرح شده توسط سلیگمن مطابقت دارد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آنند که آموزه های مولفه های توانمندی - منش به صورت مستقیم بارضایت از زندگی رابطه دارند. رابطه مستقیمی نیز میان آموزش این مولفه ها بر افزایش رضایت از زندگی مشاهده شده است. همچنین تدوین برنامه مداخلاتی مثبت گرا در نمونه ایرانی،کاملا با الگوی مطرح شده توسط سلیگمن مطابقت دارد. در پایان.بر مبنای نتایج بخش کمی و کیفی پژوهش حاضر، برنامه مداخلاتی مثبت گرا منجر به ارتقاء رضایت از زندگی زنان شاغل گردید. از نتایج این پژوهش به صورت اختصاصی می توان در طراحی برنامه مداخلاتی مثبت گرا در جهت افزایش رضایت از زندگی افراد استفاده کرد.