تاثیر هرس، ازت و اتانل بر برخی صفات مورفولوژیکی انشوی ژاپنی (Citrus unshu) در دو سال آور و نیاور

نارنگی انشو یکی از مهمترین و بازارپسندترین ارقام مرکبات است که با مشکل سال آوری روبه روست. به طوری که در سالهای پیدرپی محصول منظمی تولید نمیشود. به همین منظور این آزمایش به فاکتوریل با دو فاکتور فاکتورهای اول شامل سال (سال اول و سال دوم)، فاکتور دوم شامل درختان (بی هرس ( شاهد، نیتروژن، اتانول، اتانول+ نیتروژن) و با هرس ( شاهد، نیتروژن، اتانول، اتانول+ نیتروژن)) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بر روی درختان ۲۵ ساله در یکی از باغهای منطقه گوهرباران مازندران انجام شد. بر اساس نتایج درختانی نارنگی که تیمار هرس + محلول پاشی نیتروژن شدند میزان عملکرد آنها در سال اول که درختان سال نیاور بودند و در سال دوم که درختان سال آور بودند با یک دیگر دارای تفاوت معنیداری نمی باشد و در سال اول که درختان سال نیاور بودند به طور معنی داری سبب افزایش عملکرد نسبت به سایر تیمارها در سال اول شده است. همچنین در تمامی تیمارهای که نیتروزن به کار رفته (نیتروژن، نیتروژن + اتانول، هرس + نیتروژن و هرس+ نیتروژن+ اتانول) در سال اول که درختان سال نیاور بودند به طور معنی داری سبب افزایش تعداد گل و تعداد میوه شده است.