بررسی اثر اکوفیزیولوژیکی علف هرز سس افتیمون بر صفات کیفی و اسانس بادرنجبویه و ریحان

با توجه به اهمیت و جایگاه گیاهان دارویی در دنیا و ایران بررسی اثر تنشهای زنده (علف هرز) بر صفات کمی و کیفی گیاهان دارویی ضروری به نظر میرسد. لذا این آزمایش به منظور ارزیابی اثر سس افتیمون بر برخی پارامترهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهان دارویی ریحان و بادرنجبویه است. به منظور بررسی اثر سس افتیمون (Cuscuta epithymum) بر تولید متابولیتهای ثانویه گیاهان میزبان آزمایشی در مزرعه پژوهشی گیاهان دارویی دانشگاه شاهد انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سال ۹۴-۱۳۹۳ با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو گیاه میزبان (بادرنجبویه و ریحان) و علف هرز سس در دو سطح (عاری از علف هرز و آلوده به علف هرز) بود. نتایج بررسی نشان داد که اثر متقابل گیاه و سس بر صفات وپارامترهای فیتوشیمیایی و بیوشیمیایی و اسانس آنها نظیر،آنتوسیانین و محتوی نسبی آب تاثیر معناداری داشت (P ۰.۰۵) و بر دیگر صفات غیر معنیدار شد. گیاه بادرنجبویه آلوده به سس افتیمون دارای بیشترین میزان محتوی آنتوسیانین بود. بیشترین میزان پتانسیل آنتی اکسیدان ی در گیاه ریحان مشاهده شد. سس افتیمون باعث کاهش محتوی نسبی آب برگ گیاهان میزبان شد.