رابطه نگرشهای ناکارآمد و رفتار تقلبی دانشجویان کارشناسی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه نگرشهای ناکارآمد و رفتار تقلبی دانشجویان کارشناسی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه های شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه ۱۰۰ نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و به پرسشنامه تقلب تحصیلی((ACQ استفان و گلباچ((۲۰۰۷ و پرسشنامه نگرشهای ناکارآمد((DAS بک و ویسمن ((۱۹۷۸ پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نگرشهای ناکارآمد با رفتارهای تقلبی رابطه معنادار وجود ندارد P<۰/۰۱ نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که ۳ درصد واریانس رفتارهای تقلبی به وسیله نگرش های ناکارآمد تبیین میشود. یافته های این پژوهش نشان میدهد که نگرشهای ناکارآمد نقش مهم و معناداری در پیشبینی رفتارهای تقلبی دانشجویان کارشناسی ندارند