تبیین مدلی برای بررسی تاثیر نقش تعدیل گر ظرفیت دانش در رابطه بین فرایند مدیریت دانش بر عملکرد سازمان

مدیریت دانش به دلیل مزایایی که کسب می کند، به اولویت رقابت و مزیت سازمانی تبدیل می شود دانش به دست آمده یا ایجاد شده باید برای دسترسی آسانوایجاد ظرفیت های دانش، به درستی سازماندهی شود. منظور از ظرفیت دانش در این پژوهش درواقع، یادگیری سازمان از محیط است؛ نوعی یادگیری که بهجای تاکید بر دانش آفرینی از طریق تجربه درون سازمانی، به یادگیری از منابع دانش موجود در محیط توجه می کند. همچنین عملکرد را به دو دسته عملکردمالی و عملکرد یادگیری تقسیم شده است. عملکرد مالی یک معیار ذهنی است که نشان می دهد یک شرکت چگونه می تواند از دارایی های اصلی کسب و کرارخود استفاده کرده و درآمد ایجاد کند و منظور از عملکرد یادگیری فرایندی است که با سنجش و اندازه گیری، ارزش گذاری و قضاوت درباره پیشرفت یادگیرنده در یک دوره زمانی مشخص می شود. می توان گفت پس از معرفی سیستم مدیریت دانش به کارمندان ، سازمان توانایی خود را در پاسخگویی به تقاضاهای جدید بازار با به کارگیری مدیریت دانش درزمینه کاری مربوطه بهبود می بخشد.