ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی احداث پارکینگ های عمومی (مطالعه موردی: احداث پارکینگ عمومی در ناحیه ۵ منطقه ۱۴ شهرداری تهران)

اصل انسان محوری در حمل و نقل پایدار به معنای توسعه و ایجاد زیرساخت ها بر مبنای احترام به حقوق شهروندی و انسانی است و پارکینگ های عمومی به عنوان یکی از زیرساخت های مهم حمل و نقل در زمینه، سهم بالایی دارند. اجراح طرح احداث پارکینگ عمومی ۵ منطقه ۱۴، پاسخی به نیازهای شهروندان درباره مشکلات ترددی و افزایش شاخص های حمل و نقل پایدار شهری است. پژوهش حاضر در پی شناسایی و پیش بینی تاثیرات و انواع پیامدهای احتمالی اجرای طرح و اقدامات تعدیلی مناسب در چارچوب مطالعات ارزیابی تاثیرات اجتماعی و فرهنگی است. رویکرد روشی این پژوهش را می توان به واسطه استفاده از فنون و ابزار مختلف، ترکیبی نام نهاد. داده های پژوهش از طریق پیمایش (ساکنان و مراجعین)، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختمند و مشاهده گردآوری شده است. در بخش دیگر پژوهش از طریق سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS، سه مکان با اولویت انتخاب شد و با مرور شاخص های موجود در زمینه مکان یابی پارکینگ های عمومی، چهار شاخص شناسایی شد. سپس با توجه به نتایج مصاحبه با کارشناسان حمل و نقل، مسئولان، آگاهان محلی و انجام بازدیدهای میدانی کارشناسان، مکان مناسب برای احداث پارکینگ در سطح محدوده مورد مطالعه پیشنهاد شده است. نتایج نشان داد که کمبود فضای پارک خودرو با وجود فعالیت مراکز اداری، خدماتی و تجارتی با عملکرد فرا منطقه ای در این محدوده باعث افزایش حجم ترافیک ساکن و به شکل مستقیم روی بهره برداری از پتانسیل حاصله این مراکز تاثیر منفی داشته و ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، محیط زیستی و اقتصادی زندگی ساکنان را تحت تاثیر قرار داده است. کاهش قانون گریزی ابزاری در میان شهروندان، رونق کسب و کار بازار گل محلاتی، افزایش ایمنی، کاهش خشونت، بهبود منظر شهری و افزایش سرانه های خدماتی از مهمترین پیامدهای شناخته شده احداث پارکینگ عمومی در این محوده است. در نهایت با بررسی زمین های سطح محدوده، مناسب ترین مکان برای احداث پارکینگ و چگونگی طراحی بهینه پارکینگ برای پاسخگویی به نیازهای آینده پیشنهاد شده است.