وضعیت کنونی تربیت دینی و اخلاقی دانش آموزان براساس شاخص های سند تحول

هدف از این پژوهش، ارزشیابی عملکرد دانش آموزان سال سوم متوسطه دو در کشور، در ابعاد تربیت دینی (اعتقادی- عبادی) و اخلاقی براساس شاخص های سند تحول (۱۳۹۸) است. روش مورداستفاده برای تحقیق ازنظر هدف، ازنوع تحقیق و توسعه، و ازنظر جمع آوری داده ها ازنوع توصیفی- مقطعی و ارزشیابی قبل ­از اجراست. ۹۰۲= (خودسنجی) ۱n نفر و ۹۰۱= (همسال سنجی) ۲n نفر و ۱.۱۱۰.۰۱۶= N نفر و روش نمونه گیری ازنوع خوشه ای چندمرحله ای بوده و هردو ابزار، واجد همه انواع روایی و پایایی به­ میزان ۹۶۴. =α است. فرایند انجام­شدن کار با تعیین ابعاد، مولفه ها و شاخص های تربیت دینی (اعتقادی- عبادی) و اخلاقی ازدید متخصصان تعلیم ­و تربیت آغاز و سپس وضعیت تربیت دینی (اعتقادی- عبادی) و اخلاقی دانش آموزان ازدید خود آن­ ها و همسالان و مدیران بررسی شد و میزان توافق داده های کمی و کیفی در طرح همسوسازی به دست آمد. دانش آموزان از هرسه نوع تربیت در هرچهار حیطه شناخت، گرایش، اراده و عمل، نمره تربیت اعتقادی (۳.۵±۱۶.۸-۱۶)، عبادی (۲.۵±۱۷-۱۶.۶) و اخلاقی (۲.۴±۱۶-۱۵.۷) را در بازه صفر تا بیست کسب کردند. بین تربیت دینی و اخلاقی دختران و پسران هم تفاوت معناداری وجود ندارد. در مقایسه با ۹۵ درصد اطمینان به­ ترتیب، مدرسه های استان های خراسان جنوبی، بوشهر و مازندران، و همدان و تهران از تربیت اعتقادی، عبادی و اخلاقی بیشتری برخوردارند و مدرسه­ های محروم ازنظر تربیت دینی و اخلاقی نیز عمدتا محروم ترند.