مطالعات بازنگری و به روزرسانی ضوابط ترافیکی واحدهای صنفی ترافیک زا

حمل و نقل و کاربری زمین در کارایی سیستم شهری به یک اندازه موثر هستند و نکته اساسی در این ارتباط توجه به رابطه متقابل این دو می باشد. مدلهای کاربری زمین و حمل و نقل سعی در برنامه‌ریزی یکپارچه این دو دارد و هدف اصلی آنها کشف رابطه متقابل این دو و تلاش در ارتقاء کارایی شهر می‌باشد. نادیده گرفتن اثرات کاربری بر حریان ترافیک باعث ناتوانی شبکه حمل و نقل موجود در کنترل حجم تردد شده و نابسامانی شهر به عنوان یک سیستم را به دنبال خواهد داشت. شناسایی اثرات کاربری‌ها یکی از مهم‌ترین مقوله‌های برنامه‌ریزی حمل و نقل است. بطوریکه در مدیریت شبکه‌های شهری و برون‌شهری دارای جایگاه ویژه‌ای است و در ساماندهی شبکه معابر (از لحاظ ترافیکی، هندسی و فیزیکی)، فضای پارکینگ، تامین دسترسی‌ها و غیره تاثیر قابل توجهی دارد. یکی از عواملی که به صورت قابل توجهی در میزان تقاضای سفر منطقه‌ها و محدوده‌های مختلف شهری اثرگذار است، کاربریهای آن می‌باشد. توضیح آنکه کاربریهای مختلف میزان جذب و تولید سفر متفاوتی نسبت به یکدیگر دارند، بدین دلیل رویکرد برنامه ریزی حمل و نقل برای کاربریهای مختلف با توجه به ایجاد سفر آنها متفاوت است. به علاوه هدف سفر و ویژگی­های اقتصادی- اجتماعی کاربر مراجعه‌کننده به کاربریهای مختلف بر روی ویژگیهای سفر موثر است، زیرا بر اساس گروه شغلی کاربران کاربریهای مختلف، نوع استفاده آنها از وسائل نقلیه شخصی، عمومی و سرویس متفاوت است که در میزان حجم معادل سواری تقاضای سفر کاربریهای مختلف واثرات آنها در شبکه معابر اطراف موثر است. بنابراین شناخت کاربری‌های ترافیک‌زا، دسته‌بندی آنها، برآورد اثرات هر کاربری و تعیین ضوابط ویژه برای آنها از مباحث قابل توجه در برنامه‌ریزی حمل‌ونقل است. در این پژوهش با معرفی انواع کاربری‌های مهم ترافیک زا در سطح شهر تهران نسبت برآورد اثرات آنها و ضوابط مرتبط با هر یک اقدام می‌گردد. این امر با برداشت میدانی اطلاعات کاربری‌ها در وضع موجود انجام خواهد شد.