دفاعیه ارشد: بررسی اثر همزمان تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر فشار اکسایشی و تغییرات عروقی بافت پروستات در موش های صحرایی مبتلا به سرطان پروستات

بررسی اثر همزمان تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر فشار اکسایشی و تغییرات عروقی بافت پروستات در موش های صحرایی مبتلا به سرطان پروستات روز شنبه، 29 اردیبهشت، 1403 توسط موسسه آموزش عالی زند شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر همزمان تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر فشار اکسایشی و تغییرات عروقی بافت پروستات در موش های صحرایی مبتلا به سرطان پروستات بود. روش تحقیق: جامعه آماری تحقیق حاضر را 42سر موش صحرایی نژاد ویستار با وزن حدود 300 تا 340 گرم با سن تقریبی 8 تا 10 ماه از مرکز پرورش و تکثیر حیوانات آزمایشگاهی انستیتوپاستور ایران خریداری شدند که بر روی 35 سر از آنها القا بیماری سرطان پروستات صورت گرفت و پس از اطمینان از القا سرطان پروستات، موشهای صحرایی بیمار به گروه های (1) کنترل-بیمار، (2) مکمل کورکومین- بیمار، (3) تمرین هوازی- بیمار و (4) مکمل کورکومین + تمرین هوازی - بیمار تقسیم شدند. همچنین برای بررسی اثرات القا سرطان بر متغیر های تحقیق تعداد 7 سر موش صحرایی به عنوان گروه کنترل سالم در نظر گرفته شد. گروه تمرین به مدت هشت هفته تمرینات هوازی را انجام دادند.. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ، بافت پروستات به دقت استخراج گردید و بافت پروستات استخراج شده به فرمالین 10 درصد منتقل شد. برای ارزیابی فشار اکسایشی از روشH&E و برای ارزیابی تغییرات عروقی از روش Masson’s trichrome استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها : پس از انجام هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی کورکومین؛ میزان التهاب، در گروه کنترل-بیمار نسبت به کنترل-سالم (001/0=P) و هم چنین در گروه کنترل-بیمار نسبت به شم (003/0=P) و نیز در گروه تمرین نسبت به کنترل-سالم (035/0=P) به طور معنی داری بیشتر شده بود. با این حال میزان التهاب در گروه تمرین+مکمل کورکومین نسبت به گروه کنترل-بیمار به طور غیرمعنی-داری کمتر شده بود (085/0=P). هم چنین مکمل کورکومین تاثیر قوی (826/1η2=)، تمرین هوازی تاثیر قوی (633/1η2=) و مکمل+تمرین تاثیر خیلی قوی (858/2η2=)، بر میزان التهاب بافت سرطان پروستات داشته است. همچنین در متغیر میزان تغییرات عروقی گروه کنترل-بیمار نسبت به کنترل-سالم (04/0=P) و هم چنین گروه کنترل-بیمار نسبت به گروه شم (04/0=P) به طور معنی داری بیشتر شده بود. هم چنین کاهش غیرمعنی دار در گروه تمرین+مکمل نسبت به گروه کنترل-سالم مشاهده شد (14/0=P). مکمل کورکومین تاثیر قوی (843/0η2=)، تمرین هوازی تاثیر قوی (976/0η2=) و مکمل+تمرین تاثیر خیلی قوی (245/2η2=)، بر تغییرات عروق بافت پروستات در بیماری سرطان پروستات داشته است. نتیجه گیری: براساس یافته های بدست آمده از تحقیق حاضر می توان گفت که از نظر بافت شناسی تومور، با افزایش پیشرفت سرطان پروستات، التهاب و رگزایی به صورت همزمان افزایش می یابند و اثرات تخریبی خود را بر روی سلول ها و بافت پروستات می گذارند. با این حال وقتی از مکمل کورکومین و ورزش هوازی به صورت همزمان استفاده می شود، می تواند از پیشرفت التهاب و آنژیوژنز در بافت تومور جلوگیری کند و این اثر کاهش بسیار قوی تر از اثرات کاهشی مصرف مکمل کورکومین به تنهایی یا انجام فعالیت ورزشی هوازی به تنهایی است. در نتیجه می توان گفت که احتمالا ورزش هوازی و مکمل کورکومین تاثیر هم افزا بر کاهش التهاب و آنژیوژنز پاتولوژیک محیط تومور دارند؛ با این حال به دلیل این که عوامل بیوشیمیایی دخیل در التهاب و آنژیوژنز در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار نگرفت، نمی توان با قطعیت این نتیجه گیری را انجام داد و نیازمند تحقیقات بیشتری در این زمینه می باشد. کلیدواژه ها: تمرین هوازی ، مصرف کورکومین، فشار اکسایشی، تغییرات عروقی، سرطان پروستات
معرفی سخنرانان: نگارنده: سعید زمانی کوهی استاد راهنما: دکتر هما شیخانی شاهین استاد مشاور: دکتر امیدرضا صالحی استاد داور: دکتر زهرا مصلی نژاد