بررسی سرولوژیک آلودگی به توکسوپلاسما در مرغان بومی شهرستان خرم آباد

شیوع توکسوپلاسما گوندیی در پرندگان اهلی بومی بعنوان شاخص مهمی از پراکندگی ااسیست های انگل در محیط زیست محسوب می گردد.چراکه به دلیل عادت های تغذیه ای، پرندگان بومی خاکزی در هنگام دانه چینی، خاک را کنار می زنند و به مدفوع گربه ها که در زیر خاکپنهان است دسترسی می یابند. دراین مطالعه 97 نمونه سرم پرنده بوسیله آزمون آگلوتیناسیون اصلاح شده ) MAT ( از نظر حضور آنتیبادی های ضد توکسوپلاسما مورد بررسی قرار گرفتند و در 21 نمونه ) 21% ( تیتر سرمی مثبت مشاهده گردید.. از این تعداد 5 تیتر 10 / 1 ، 8 تیتر20 / 1 ، 5 تیتر 40 / 1 ، 1 تیتر 80 / 1 ، 1 تیتر 160 / 1 و 1 تیتر 640 / 1 ثبت گردبد. بعلاوه شیوع سرمی آلودگی به توکسوپلاسما در جنوب) 36% ( و غرب) 26% ( خرمآباد در مقایسه با شمال ) 13% ( و شرق ) 10% ( این شهرستان به طور معنیداری بیشتر بود ) p<0.05 (. نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان آلودگی ماکیان بومی به توکسوپلاسما گوندیی در شهرستان خرمآباد قابل توجه بوده لذا اجرای اقدامات پیشگیرانه در زمینه توکسوپلاسموزیس و آموزش همگانی جهت رعایت اصول بهداشتی در نگهداری و مصرف ماکیان بومی ضرورت دارد.