معناشناسی، هستیشناسی و خاستگاه کثرت تحلیلی در حکمت متعالیه

جستار حاضر، بنیانی از سامانه معرفتی حکمت متعالیه را در حوزه هستیشناختی آشکار میسازد کثرت تحلیلی کثرت تحلیلی، از جایگاه حیاتی در حکمت صدرایی برخوردار است، بهگونهای که مباحثی چون رابطه وجود و ماهیت، ماده و صورت، جنس و فصل، جوهر و عرض و ... متأثر از آن است. مسأله اصلی این جستار تحلیل معنایی کثرت تحلیلی و تعیین جایگاه معرفتی و هستیشناختی آن است. کثرت تحلیلیاز نگاه صدرا کثرت برآمده از معانی و مفاهیم متعددی است که عقل با تحلیل عقلانی از وجود واحد درمییابد. تصریحات صدرا بر نفسالامری بودن کثرت تحلیلی حکایت دارد. از مبانی پیدایش و توسعه این کثرت میتوان به مسأله اتحادی وجودی و امکان تحقق موجودات کثیر به وجود واحد اشاره داشت.