درگیری درسی و تحصیلی میان دانش آموزان و ارتباط آن با پیشرفت علمی آنان در مدارس

از جمله مفاهیمی که پژوهشگران به کاربرده اند درگیری تحصیلی است. که پژوهش ها حاکی از آن است زمانی می توان به موفقیت تحصیلی امیدوار بود که دانش آموزان را بیشتر درگیر مسائل تحصیلی وتکالیف یادگیری کرد درگیری تحصیلی سازه ای است که برای اولین بار جهت درک و تبیین افت و شکست تحصیلی مطرح گردید، همچنین درگیری تحصیلی به عنوان پایه و اساسی برای تلاش های اصلاح گرایانه در حوزه تعلیم و تربیت مدنظر قرار گرفت. درگیری تحصیلی شامل سه بعد رفتاری، شناختی و عاطفی است. بعدشناختی شامل متغیرهایی مثل اهداف یادگیری، سرمایه گذاری در زمینه آموزش و یادگیری، جنبه رفتاری شامل مشارکت، تلاش و داشتن رفتار مثبت می باشد و نهایتا جنبه عاطفی شامل داشتن نگرش مثبت درباره یادگیری، تعلق و علاقه می باشد. بعد رفتاری درگیری تحصیلی شامل تلاش، مداومت و مشارکت دانش آموز در فعالیت های یادگیری، عدم غیبت از مدرسه، انجام تکالیف مدرسه و اتمام آن، و کسب اعتبار و نمرات کافی برای فارغ التحصیلی است. بنابراین میتوان گفت، شاخص های عینی پیشرفت تحصیلی (مانند نمرات کلاسی، اتمام تکالیف درسی و مداومت در تکلیف) محصول درگیری رفتاری دانش آموز هستند.