هستی شناسی شریعتی و مواجهه «خود» و «دیگری»
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 32
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORJ-12-24_009
تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
انسان و نوع مواجهه او با هستی، اهمیت و جایگاه بسیار والایی در اندیشه شریعتی دارد. اساسا هستیشناسی و انسانشناسی شریعتی در پیوند مستحکمی با یکدیگر قرار دارند. بر این اساس میتوان پرسید که هستیشناسی شریعتی چه دیدگاهی را درباره انسان و رابطهاش با «دیگری» ارائه میکند؟ نتیجه حاصل، رسیدن به دوگانه توحید و تضاد، به عنوان مهمترین مسئله لاینحل در هستیشناسی شریعتی است. این مسئله سبب سیطره دیالکتیک بر اندیشه شریعتی میشود. محوریت حرکت دیالکتیکی در هستیشناسی شریعتی، او را به مساوی دانستن انسان با عصیان و تقابل با مذهب رایج و دنیای مدرن وا میدارد و این موضوع «درجهانبودگی» انسان را تحتالشعاع شوق رهایی قرار میدهد و امکانهای مواجهه مطلوب با «دیگری» را از بین میبرد. شریعتی، گاه امکانهای ناپیوستهایی را که حاکی از سوژگی انسان و نگرش مطلوب به «دیگری» است، فراهم میکند، اما در کلیت نظام فکری وی، این امکانها فرو میریزند و در بهترین وضعیت، مواجهه مطلوب با دیگری در اندیشه او وضعیتی فاقد صورتبندی خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمزه عالمی چراغعلی
استادیار مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :