بررسی نقش محیط های آموزشی و روش های مختلف توانبخشی بر بهبود علائم اوتیسم در کودکان: یک مطالعه مروری نظامند

مقدمه: درخودماندگی یا اوتیسم نوعی ناتوانی عصبی رشدی است که در آن مهارت های اجتماعی،کلامی و رفتاری با تاخیر شکل می گیرد. همچنین این بیماری با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی را مختل می کند. وراثت از علل اصلی آن به شمار می آید و از دیگر علل آن می توان به عوامل عصبی، زیستی و محیطی اشاره کرد. علائم در این بیماری به طور تدریجی بروز پیدا می کند. همچنین درمان قطعی برای اوتیسم وجود ندارد، بنابراین تنها راه بهبود این افراد آموزش و توانبخشی است. مواد و روش ها: برای دستیابی به مقالات مربوط از پایگاه های اطلاعاتی ،Irandoc ،Library Cochran ،PubMed Google Scholar و Scienc Direct استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در ابتدا مقالاتی که در متن خود دارای یکی از کلمات کلیدی اوتیسم، صرع، اختلال طیف اوتیسم، سایکودراما، موسیقی درمانی، اختلالات فراگیر رشد،توانبخشی، قصه درمانی، آب درمانی، کودکان اوتیسم، روانشناسی محیط، در پایگاه های اطلاعاتی جستجو شدند. تمام مطالعات از سال ۲۱۱۳ تا سال ۲۱۸۳ وارد مطالعه شدند. در نهایت ۹۸ مقاله که مناسبترین آنها از نظر پوشش موضوعی بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بررسی های انجام شده در این مقاله نشان می دهد که درمان های آموزشی و توانبخشی نظیر موسیقی درمانی، تئاتر درمانی، آموزش تنظیم هیجان، قصه درمانی، هنردرمانی، نقاشی، ژیمناستیک، ماساژ درمانی، آبدرمانی، شنا، استفاده از توپ های درمانی طراحی مناسب فضاهای آموزشی و استفاده از رنگ های مناسب در محیط آموزشی و زندگی این کودکان، به ترتیب باعث افزایش پاسخ به هیجانات بیرونی و بهبود ارتباط کلامی، اصلاح گفتار رفتار و عملکرد و بیرون آمدن از انزوا طلبی و در خودماندگی، بهبود تمرکز و مهارت های ارتباطی اجتماعی، افزایش خلاقیت و مهارت و کاهش رفتارهای تکراری، افزایش اعتماد به نفس، افزایش تعادل و بهبود عملکرد های حرکتی، کاهش اضطراب و افسردگی، افزایش قدرت عضلانی و کاهش رفتارهای بیش فعالی و پرخاشگری، هماهنگی کل بدن و افزایش سرعت عمل، بهبود رفتار های کلاسی، احساس آرامش و بروز خلاقیت می شود. در نتیجه می توان گفت استفاده از این روش ها همراه با دریافت درمان های رایج به بهبود رفتارهای تطابقی کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند کمک کننده باشد. بحث و نتیجه گیری: بررسی های انجام شده در این مقاله نشان می دهد که طراحی مناسب محیط های آموزشی و درمان های توانبخشی همزمان با دریافت درمان های رایج به بهبود رفتار تطابقی کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کرده و می تواند از شدت علائم اختلال بکاهد.