ارزیابی عصب روانشناختی نظامیان مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک نوع خفیف:مطالعه مروری نظامند

زمینه: ضربه مغزی یا آسیب مغزی تروماتیک نوع خفیف، پدیده ای رایج درمیان نظامیان است. یکی از علائم معمول مبتلایان به این نوع آسیب ها، نقایص شناختی است. استفاده از ارزیابی های عصب روانشناختی، اساس شناخت، درمان و مدیریت علائم آسیب مغزی تروماتیک است. به همین دلیل، امروزه سازمان های دفاعی از ابزارهای رایانه ای و پرسشنامه ای در محیط های بالینی و نظامی، جهت ارتقا شرایط کادر نظامی خود استفاده می کنند. با این وجود هنوز خلاء هایی در خصوص ویژگی های روانسنجی، قابلیت اجرایی، میزان دسترسی، کارآمد بودن، حساسیت و ویژگی ابزارهای عصب روانشناختی و همچنین روش ها، زمان و تعداد دفعات ارزیابی مشاهده می شود. هدف: بررسی مطالعات انجام شده (۱ در خصوص مولفه های موردنیاز جهت سنجش جامع مبتلایان به آسیب مغزی تروماتیک نوع خفیف و (۲ بررسی ابزارهای عصب روانشناختی مبتلایان به آسیب مغزی تروماتیک نوع خفیف در محیط های نظامی. روش: در مطالعه نظامند حاضر، مقالات خارجی با موضوع ارزیابی عصب روانشناختی مبتلایان به آسیب مغزی تروماتیک نوع خفیف در محیط های نظامی، از پایگاه داده ای Pubmed بدست آمد. مقالات طبق دستورالعمل مطالعات مروری نظامند پریزما (PRISM) بررسی شدند. یافته ها: از ۱۱۶ مقاله بدست آمده، ۳۹ مقاله معیارهای ورود به طرح پژوهشی را بدست آوردند و در نهایت مروری بر ۱۴ مقاله منتخب در این مطالعه ارائه می گردد. نتیجه گیری: اگرچه بیشتر نشانه های حاد آسیب مغزی تروماتیک نوع خفیف به صورت خفیف و گذراست، اما ۲۰ تا ۳۰ درصد نشانه ها که اصولا در حوزه های شناختی می باشند، ماندگارند. بنابراین ارزیابی خط پایه ی فرد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک خفیف و سنجش مداوم عملکردهای شناختی در طول دوره ی پس از آسیب، به عنوان کلید اصلی مداخلات و برنامه های درمانی بعدی می باشد. ارزیابی عصب روانشناختی باید شامل نقاط قوت و ضعف حوزه های جسمانی و توانایی های فیزیکی، شناختی، هیجانی و اجتماعی فرد باشد. در نظر گرفتن علائم مزمن با توجه به شرایط فرد، حالات خلقی، وضعیت خواب و سلامت روان می تواند در شناخت بهتر آسیب و روند بهبودی بسیار حائز اهمیت باشد.