فاطمه فلاحی - استادیار، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صومعه سرا، گیلان، ایران

معماران و طراحان هنر کوریوگرافی هر دو در تلاش برای خلق فضا هستند، یک معمار با طراحی اشکال ساخته شده و یک کوریوگرافر در خلال حرکت جسم و یا بدن انسان. در این بررسی به چگونگی نفوذ مطالعات بین رشته ای میان هنر کوریوگرافی و الگوهای معماری خواهیم پرداخت که قادراند طراحی معماری را تحت تاثیر قرار دهند. ارتباط این هنر و طراحی معماری با استناد به فرم بدن و حرکت آن در فضا منبع غنی برای اکتشاف ایدههایی است که می تواند معماری را دگرگون سازد، به ویژه زمانی که طرح معماری با ابژههای فضایی ارتباط پیدا کند. این تئوری بر ادراک انسانها از حرکت و فراتر از آن طراحی اصول حرکتی اندام انسانها در فضا که به آن هنر کوریوگرافی گفته می شود می پردازد. هدف این پژوهش توسعه یک چارچوب نظری است که بر اساس تجزیه و تحلیل جسم و حرکت بدن انسان به عنوان منبع الهامبخش خلق فضای معماری پایه ریزی شده است .

هنر، معماری ، کوریوگرافی ، اندامواره انسانی ، اصول حرکتی