سیدهاشم میربهاری - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، ایران
اسداله شاه بهرامی - استاد، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سودابه پورذاکرعربانی - استادیار، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران

توسعه پایدار به عنوان یک الگوی تفکر اجتماعی و اقتصادی به دنبال تامین نیازهای نسل کنونی بدون تخریب منابع و زیستگاه های آینده است. این رویکرد تاکید بر مفهوم هایی نظیر عدالت اجتماعی، حفاظت از محیط زیست، و اقتصاد با ثبات دارد. در مسیر توسعه پایدار، ایجاد هماهنگی بین ابعاد اقتصادی، اجتماعی، و زیست محیطی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توسعه ی پایدار وعده ی پاسخ گویی به چالش های مدل های سنتی توسعه، از جمله نادیده گرفتن اثرات زیست محیطی، نادیده گرفتن نیازهای اجتماعی، اعتماد به منابع غیرقابل تجدید، عدم شفافیت و حکمرانی ضعیف و نداشتن رویکرد یکپارچه را می دهد. هوشمندسازی، با استفاده از رویکردهای نوین، می توان از فناوری های پاک و تجدیدپذیر، پایش و کنترل زیست محیطی، حکمرانی هوشمند، پایش سلامتی اجتماعی، مدیریت هوشمند منابع، ترویج اقتصاد دانش بنیان و شکل گیری شهرهای هوشمند بهره گرفت و به توسعه پایدار کمک کرد. اینترنت اشیاء با ایجاد ارتباط بین اشیاء فیزیکی و محیط پیرامون از طریق اینترنت، می تواند منجر به تسهیل بهبود در بهره وری، مدیریت منابع و ایجاد شهرهای هوشمند شود. در این مقاله اینترنت اشیاء را به عنوان ابزاری قدرتمند برای هوشمند سازی شهرها در جهت توسعه ی پایدار مطرح می شود. سپس چند مثال کاربردی شامل ابزارهای نظارت بر کیفیت آب، شرایط مختلف مواد شیمیایی، کشاورزی هوشمند و نظارت بر مصرف برق که جنبه های مختلف توسعه ی پایدار را در نظر می گیرند پیاده سازی می شوند. کاربردهای مختلف اینترنت اشیاء، بیان گر آن است که ظرفیت های لازم جهت تامین الزامات جنبه های مختلف توسعه ی پایدار را دارا هستند.

توسعه ی پایدار، هوشمندسازی، شهر هوشمند، اینترنت اشیاء