مهدی گلیانی - دانشجوی دکترا، مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
علیرضا ابراهیمی - دانشیار، مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران

فرآیند جوش تیگ برای جوشکاری فولادهای زنگ نزن در ساخت پیشرانه های دریایی و تجهیزات مورد استفاده در صنایع دریایی دارای کاربردهای گسترده ای می باشد. همچنین فولادهای زنگ نزن سوپر دوفازی نیز به سبب خواص ارزشمند متالورژیکی و مکانیکی ناشی از حضور دو فاز فریت و آستنیت در ریزساختار آنها بخصوص در سال های اخیر مورد توجه ویژه ای قرار گرفته اند. فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی ۲۵۰۷، به عنوان فولادی جدیدتر و با خواص برتر، دارای خواص مکانیکی و مقاومت خوردگی بالاتری نسبت به فولادهای زنگ نزن دوفازی استاندارد نظیر فولاد زنگ نزن دوفازی ۲۲۰۵ می باشد. این پژوهش در راستای بهبود فرآیند جوش تیگ فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی ۲۵۰۷ و حصول تعادل فازی بعد از جوش، ابتدا به بررسی ریزساختاری و انحراف ایجاد شده از حالت تعادل فازی (۵۸:۴۲) می پردازد و در ادامه سعی نموده است با استفاده از مخلوط گاز محافظ آرگون بعلاوه نیتروژن، نسبت به تعیین بهینه درصد گاز نیتروژن برای کسب تعادل فازی بعد از جوش اقدام نماید. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که افزودن ۲% نیتروژن به گاز محافظ، تعادل فازی مشابه فلز پایه، در محدوده تعادل فازی ۵۰:۵۰، ایجاد می نماید، که می توان این مقدار نیتروژن را میزان بهینه مورد نیاز برای کمک به تشکیل فاز آستنیت و حصول تعادل فازی در محدوده فلز پایه در فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی ۲۵۰۷ دانست. همچنین استفاده از فرآیند جوش تیگ با گاز محافظ مخلوط آرگون- نیتروژن باعث افزایش قابل توجه عمق نفوذ جوش می گردد.

فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی ۲۵۰۷، جوش تیگ، گاز محافظ، گاز نیتروژن