سیدحسن میراحدی - دانشجوی ارشد تکتو نیک، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعل ی سینا همدان
لیلی ایزدی کیان - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پا یه، دانشگاه بوعلی سینا همدان
رضا علیپور - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پا یه، دانشگاه بوعلی سینا همدان

منطقه مورد پژوهش در شرق شهرستان روانسر قرار دارد و از نظر زمین شناسی بخش هایی از زون سنندج- سیرجان و زون زاگرس را در برمی گیرد. در این منطقه عناصر ساختاری مهم از جمله گسل جوان زاگرس و راندگی های بزرگ قرار دارند که باعث پویایی زمین ریختی منطقه شدهاند. در این پژوهش با استفاده از تکنیک ها و شاخص های زمین ریختی همچون عدم تقارن حوضه زهکشی (Af)، تقارن توپوگرافی عرضی (T)، انتگرال هیپسومتری (Hi) و شاخص دامنه ناهمواری (RA) منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است . نتایج نشان می دهد که رژیم تکتونیکی معکوس که باعث شکل گیری راندگی های بزرگ در منطقه شده است باعث فعالیت نسبی بالای زمین ریختی در برخی حوضه ها شده است . بطوری که اغلب حوضه هایی که راندگی ها در آنها قرار می گیرند بیشترین کج شدگی و فعالیت بالا را نشان می دهند. با استفاده از شاخص زمین ریخت نسبی شمال شرق روانسر بیشترین فعالیت تکتونیکی را نشان می دهد.

زمین ریخت ، زمین درز، راندگی ، گسل جوان زاگرس.