فاطمه رنجبران - کارشناسی ارشد فلسفه علم دانشگاه صنعتی امیرکبیر
ابوالفضل کیاشمشکی - استادیار گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی امیرکبیر

واقعگرایی علمی انتقادی، علاوه بر اینکه  منشا معرفت علمی را حقیقت مستقل از ذهن و ثابت جهان خارجی میداند،  آن را وابسته به چهارچوب های ذهنی و مفهومی دانسته و نوعی هستی شناسی سیال را نتیجه میدهد. فعالیت های علمی در این رویکرد تلاش میکنند تا به دردسترس ترین معیارها برای توصیف واقعیت اعتبار بخشیده و بهترین تبیین را برگزینند. در این نوشتار به شرح دیدگاه انتقادی و چگونگی تبیین رویکرد هستی شناسانه بر مبناء نظریات نینیلوتو پرداخته ایم. نینیلوتو تلاش میکند تا بر مبناء نظریه دسته ای ویلیامز با معرفی تراپ ها از واقعگرایی تراپیک حمایت کند. بر این اساس واقعیت خارجی (شامل شیء خارجی و صفات جزیی مربوط به هر شیء) بوسیله فعالیت های مفهومی بشر شکل میگیرد و در قالب زبان تجلی پیدا می کنند.

واقعگرایی, واقعگرایی هستی شناختی, واقعگرایی انتقادی, تراپ ها, نظریه دسته ای